της Μπρίμπου- Σταυράκης Ι. Ευστρατίας

Κάθε χρόνο η σφαγή των αμνών για τη μεγάλη
γιορτή της Χριστιανοσύνης. Περνάνε από το λιμάνι της πόλης μας νταλίκες γεμάτες με αρνιά και κατσίκια. Ταξιδεύουν για την Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη και πάνε για σφαγή. Όσο κι αν δεν θέλω να το δω αυτό το θέαμα ή να ακούσω τα παραπονιάρικα βελάσματα των άτυχων ζώων, ξετυλίγεται μπροστά μου κάθε χρόνο. Αληθινή τραγωδία. Τα αρπάζουν έτσι όπως βόσκουν αμέριμν ή που θήλαζαν στον της μητέρας τους και τα μεταφέρουν. Ναι, φυσικά, υπάρχουν και οι κτηνοτρόφοι που ζουν από αυτή τη δουλειά. Και η Παλαιά Διαθήκη που μιλά για τον Θεό, που μας έδωσε τα ζώα γι’ αυτόν τον σκοπό. Να τα σφάζουμε και να τα τρώμε. Είναι αλήθεια. Τα αρνιά τα έτρωγαν από τα πανάρχαια χρόνια.

Στα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης για να γιορτάσουν το Πάσχα τους οι Εβραίοι έσφαζαν και έψηναν αρνιά: (Β’Χρ.35,1), (Β’Χρ.35,13), (Β’ Χρ.30,15), (Β’Χρ.35,13), (Α’ Έσδρας 1,13-15)).
Αρνί τρώμε και εμείς, οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, κατά τον εορτασμό του Ορθοδόξου Πάσχα, καθώς το αρνί θυμίζει τον Χριστό που σταυρώθηκε για τη σωτηρία μας, χωρίς καμία αντίσταση, και οδηγήθηκε ως πρόβατο επί σφαγής. Θυσιάστηκε για να ζούμε χωρίς κακία, με καθαρή καρδιά και ψυχή και για να είμαστε αγαπημένοι μεταξύ μας, χωρίς διχόνοιες και διαμάχες…

Απο τα χρόνια εκείνο όμως άλλαξαν πολλά. Οι άνθρωποι πια έχουμε εναλλακτικές λύσεις από τα το εκτρέφουμε ζώα με μοναδικό σκοπό να τα οδηγήσουμε χωρίς αντίσταση επί σφαγής.

Την ίδια ώρα, καθημερινά, σφαγιάζονται στην
κυριολεξία μικρά αθώα παιδιά στη Μέση Ανατολή, την Αφρική, την Ουκρανία εξαιτίας των πολέμων. Πόσα παιδάκια μένουν ανάπηρα και πόσα ορφανά, πόσα πεινασμένα και πόσα γυμνά;

Υπάρχουν όμως κι άλλα παιδιά που είναι άρρωστα στα νοσοκομεία από ανίατες ασθένειες, με ειδικές ανάγκες, θύματα σχολικού εκφοβισμού, οικογενειακής
βίας ή και θύματα παιδεραστίας. Καποια αλλά γίνονται πρόσφυγες ή πνίγονται στη
θάλασσα, στο δρόμο τους για μία καλύτερη ζωή μακριά από πολέμους και φτώχεια.

Ποιος και πότε επιτέλους θα λυπηθεί αυτά τα παιδιά, ώστε να ζουν με ειρήνη, με ασφάλεια
και έχοντας τα απαιτούμενα αγαθά, ώστε να μεγαλώσουν όμορφα και ομαλά; Ποιος επιτέλους θα διακόψει αυτό την άγρια παράδοση που οδηγεί στη σφαγή εκατομμύρια ζωντανά;

Η ζωή έχει αξία είτε πρόκειται για αυτή των παιδιών, είτε πρόκειται για ζωάκια που έχουν νευρικό σύστημα και καταλαβαίνουν όταν πλησιάζει ο θάνατός τους.