Η ηθική στον Χριστιανισμό βασίζεται στις διδασκαλίες του Ιησού Χριστού, οι οποίες εστιάζουν στην αγάπη, τη συγχώρεση, τη δικαιοσύνη και την ταπεινότητα. Κεντρική αρχή της χριστιανικής ηθικής είναι η εντολή «αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν» (Κατά Ματθαίον 22:39), η οποία καλεί τους πιστούς να δείχνουν αγάπη και συμπόνια προς όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως κοινωνικής θέσης, εθνικότητας ή θρησκείας.

Η της ταπεινοφροσύνης και της εσωτερικής μεταστροφής αποτελούν ύψιστες αξίες. Ο Ιησούς, με τα λόγια και τη ζωή του, κατέδειξε ότι η ηθική ζωή δεν είναι απλώς η τήρηση κανόνων, αλλά η καλλιέργεια μιας εσωτερικής αρετής και μιας σχέσης αγάπης με τον Θεό και τους ανθρώπους. Η ηθική του προάγει την έννοια της συγχώρεσης, ακόμη και για τους εχθρούς, και υπογραμμίζει την ανάγκη για μετάνοια και ταπεινότητα.

Επικεντρώνεται επίσης στην ιδέα της υπηρεσίας και της προσφοράς προς τους άλλους, κυρίως προς τους φτωχούς, τους άρρωστους και τους καταπιεσμένους. Ο Ιησούς, ως πρότυπο υπηρεσίας, ενθαρρύνει τους πιστούς να ζουν με σεμνότητα και να φροντίζουν για το καλό των άλλων, ανεξάρτητα από το προσωπικό τους συμφέρον.

Η συγκεκριμένη ηθική επηρεάζει και την κοινωνία, προσκαλώντας να αγωνίζεσαι για κοινωνική δικαιοσύνη, ειρήνη και ισότητα. Οι ηθικές αρχές του προωθούν έναν κόσμο αλληλεγγύης και αγάπης.

Η ζωή του Ιησού περιλάμβανε τη διδασκαλία του για την αγάπη, τη συγχώρεση και την πνευματική αναγέννηση. Υποστήριξε την αποδοχή των περιθωριοποιημένων, των φτωχών και των αμαρτωλών.

Η διδασκαλία του ήταν επαναστατική για την εποχή του, καθώς αμφισβήτησε τις παραδοσιακές θρησκευτικές πρακτικές και τη ρουτίνα του ιουδαϊκού ναού, τονίζοντας την εσωτερική πίστη και τη δικαιοσύνη πάνω από τη θρησκευτική τυπολατρία.