Tης Γιάννας Μαγαλιού

Ο ορισμός της γλώσσας είναι πολυσύνθετος και είναι δύσκολο να τον αποτυπώσουμε επακριβώς με σύντομο τρόπο. Θα μπορούσαμε να πούμε, ότι είναι ένα δομημένο σύστημα επικοινωνίας του ανθρώπου και αποτελεί φαινόμενο κοινωνικό και ιστορικό, καθώς η γλώσσα ζει και εξελίσσεται μέσα στις ανθρώπινες κοινωνίες, τις εκφράζει και διαμορφώνεται με το πέρασμα του χρόνου. 

Μέσω της γραφής, η γλώσσα μπορεί να λειτουργήσει με ποικίλους τρόπους, εφόσον η δυναμική της είναι τεράστια. Η καταγεγραμμένη γλώσσα μπορεί να μας δώσει πληροφορίες για το παρελθόν και  για το παρόν, είναι το εργαλείο για να εκφραστεί η δημιουργικότητα ενός επιστήμονα, φιλόσοφου, λογοτέχνη, ανθρώπου του πνεύματος ή της πράξης.  

Με λίγα λόγια, ο πολιτισμός ενός λαού αποτυπώνεται και εξελίσσεται μέσα από τη γραπτή πλέον γλώσσα. 

Η πολιτισμική ταυτότητα, η πορεία και η επιβίωση ενός λαού και ενός έθνους εξαρτάται άμεσα από τη διατήρηση της γλώσσας του. Πολλοί λαοί, στο παρελθόν, εξαφανίστηκαν, γιατί δεν κατάφεραν να διασώσουν τη γλώσσα τους με τον προφανή για τα σημερινά δεδομένα γραπτό τρόπο. Ο κίνδυνος όμως του αφανισμού ενός λαού, εξαιτίας της απώλειας της γλώσσας του, ελλοχεύει, όσο κι αν ακούγεται περίεργο ακόμα και σήμερα.  

Είναι χρέος μας να διατηρήσουμε τη γλώσσα μας, γιατί αυτή ταυτίζεται απόλυτα με το ρήμα είμαι. Είναι η ταυτότητά μας. 

Δεν υπάρχουν καλές και κακές γλώσσες. Η γλώσσα είναι οχηματαγωγός του πολιτισμού και της ύπαρξης ενός λαού, που εάν χαθεί χάνεται και ο ίδιος.