Δύο βραβεία Νόμπελ για την Ελλάδα, με τον Γιώργο Σεφέρη και τον Οδυσσέα Ελύτη

---

Το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας απονέμεται κάθε χρόνο από τη Σουηδική Ακαδημία σε έναν συγγραφέα, ποιητή ή δραματουργό

«που έχει δημιουργήσει το πιο εξαίρετο έργο λογοτεχνίας με ιδανική κατεύθυνση», σύμφωνα με τη διαθήκη του Άλφρεντ Νόμπελ, του Σουηδού εφευρέτη της δυναμίτιδας (1895).

Απονέμεται από το 1901 και θεωρείται η υψηλότερη παγκόσμια διάκριση στον χώρο της λογοτεχνίας.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

Η Ελλάδα έχει τιμηθεί δύο φορές με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Το πρώτο απονεμήθηκε το 1963 στον Γιώργο Σεφέρη και το δεύτερο στον Οδυσσέα Ελύτη το 1979.

Ο πρώτος ήταν ποιητής και διπλωμάτης και το έργο του χαρακτηρίζεται από βαθύ στοχασμό, ελληνικότητα και αίσθηση του μέτρου.

Σημαντικά έργα του: “Στροφή”, “Μυθιστόρημα”, “Ημερολόγιο Καταστρώματος”.

Στο Νόμπελ του αναγνωρίστηκε ότι «με βαθιά ευαισθησία και σπάνια καλλιτεχνική δύναμη εκφράζει τον ελληνικό κόσμο και την ανθρώπινη εμπειρία».

Ο Οδυσσέας Ελύτης (1979), ο “ποιητής του φωτός και του Αιγαίου” με το έργο του να χαρακτηρίζεται ύμνος στη ζωή, στην ελευθερία και στην ομορφιά του ελληνικού τοπίου.

Σημαντικά έργα του: Άξιον Εστί, Ήλιος ο Πρώτος, Το Μονόγραμμα.

Η Σουηδική Ακαδημία τον τίμησε, γιατί «έκανε ορατή τη μάχη του σύγχρονου ανθρώπου για ελευθερία και φως μέσα από τη δύναμη της ελληνικής παράδοσης».

ΞΕΝΟΙ ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΕΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ (Ινδία, 1913): Ποιητής της πνευματικής Ανατολής.

Τόμας Μαν (Γερμανία, 1929): Το Μαγικό Βουνό, Οι Μπούντενμπρουκς.

Ερνέστ Χέμινγουεϊ (ΗΠΑ, 1954): Ο Γέρος και η Θάλασσα.

Άλμπερ Καμύ (Γαλλία/Αλγερία, 1957): Ο Ξένος, Η Πανούκλα.

Σάμιουελ Μπέκετ (Ιρλανδία, 1969): Περιμένοντας τον Γκοντό.

Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες (Κολομβία, 1982): Εκατό Χρόνια Μοναξιά.

Τόνι Μόρισον (ΗΠΑ, 1993): Beloved, για τη φωνή των Αφροαμερικανών.

Μπομπ Ντίλαν (ΗΠΑ, 2016): Βραβεύτηκε για τους στίχους των τραγουδιών του.

Όλγκα Τοκάρτσουκ (Πολωνία, 2018): Βραβεύτηκε για την αφηγηματική της φαντασία.

Άννι Ερνό (Γαλλία, 2022): Βραβεύτηκε για το έργο της που αναδεικνύει τη μνήμη, το φύλο και την κοινωνία.