Η ποίηση είναι κουλ. Γιατί τα συναισθήματα είναι κουλ, το να αγαπάς, να εκτίθεσαι, να προσπαθείς και να ψάχνεις την αλήθεια, είναι κουλ.
Γιατί το λάθος είναι κουλ κι όσοι έχουν το θάρρος να αφήνονται με τα μάτια κλειστά στην ιδέα που γεννιέται μέσα στο κεφάλι τους, είναι κουλ.
Γιατί το να αφήνεις την καρδιά σου ανοιχτή, στην πιθανότητα να βρεις τον εαυτό σου μέσα σε μια σελίδα και μια συγκεκριμένη μυρωδιά, είναι κουλ.
Πολύ κουλ. Η ποίηση είναι κουλ, γιατί δεν χρειάζεται να γίνει viral ή best seller για να υπάρξει.
Γιατί είναι ευάλωτη, ζέστη και απευθύνεται σ’ αυτόν τον εαυτό που κρύβεις από τον υπόλοιπο κόσμο.
Γιατί, πλέον, είναι η τελευταία στην ιεραρχία της τέχνης, αλλά το κρατάει ακόμη αυθεντικό.
Γιατί είναι η γλώσσα της καρδιάς μας και η προέκταση των φόβων μας.
