Πώς μπορούμε να βρούμε κοινούς τρόπους, κοινό έδαφος επικοινωνίας με ανθρώπους, που υποστηρίζουν διαφορετικούς θεούς ή διαφορετικές πολιτικές απόψεις;

Ν.Π.

Ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι προσεύχονται σε διαφορετικούς θεούς και πιστεύουν σε διαφορετικά ιδανικά. Κι όμως, όπως είπε ο Μαχάτμα Γκάντι, «οι θρησκείες είναι διαφορετικά μονοπάτια που οδηγούν στον ίδιο Θεό».
Ο Νέλσον Μαντέλα μας θύμισε ότι «κανείς δεν γεννιέται μισώντας· μαθαίνει να μισεί, κι αν μπορεί να μάθει το μίσος, μπορεί να μάθει και την αγάπη».
Η αγάπη λοιπόν, η κατανόηση και ο σεβασμός είναι το κοινό έδαφος πάνω στο οποίο μπορούμε όλοι να σταθούμε.

Αναζήτηση κοινών αξιών, όχι ίδιων πεποιθήσεων. Ίσως να διαφωνούμε στο “πώς” βλέπουμε τον κόσμο, αλλά συχνά συμφωνούμε στο “γιατί”. Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν ειρήνη, δικαιοσύνη, ασφάλεια, αγάπη, αξιοπρέπεια. Αυτά είναι κοινά θεμέλια πάνω στα οποία μπορεί να χτιστεί μια συζήτηση.

Ακρόαση με πραγματικό ενδιαφέρον. Όχι για να “απαντήσουμε”, αλλά για να καταλάβουμε. Ρωτώντας “γιατί το βλέπεις έτσι;” χωρίς ειρωνεία, ανοίγουμε χώρο για ειλικρίνεια και όχι άμυνα.

Μοίρασμα προσωπικών εμπειριών αντί για απόλυτες δηλώσεις. Αντί να πούμε “έτσι είναι τα πράγματα”, μπορούμε να πούμε “εγώ το έζησα έτσι”. Οι εμπειρίες δύσκολα αμφισβητούνται και δημιουργούν γέφυρες.

Εστίαση στην ανθρώπινη πλευρά. Πίσω από κάθε “θρησκεία” ή “ιδεολογία” υπάρχει ένας άνθρωπος με συναισθήματα, φόβους, ελπίδες. Το να θυμόμαστε αυτό μας φέρνει πιο κοντά.

Χιούμορ και ταπεινότητα. Το να μπορούμε να γελάμε με τον εαυτό μας και να δεχόμαστε ότι δεν έχουμε όλες τις απαντήσεις είναι τεράστιο βήμα προς την αλληλοκατανόηση.

«Να βρίσκουμε το κοινό μας έδαφος»

Δεν χρειάζεται να πιστεύουμε στα ίδια, για να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον. Μπορούμε να μοιραστούμε κοινές αξίες, όπως η αγάπη, η δικαιοσύνη, η ελευθερία, η ειρήνη. Αντί να προσπαθούμε να πείσουμε τους άλλους ότι “εμείς έχουμε δίκιο”, ας προσπαθήσουμε πρώτα να τους ακούσουμε.

Μερικές φορές, αρκεί μια απλή συζήτηση, ένα χαμόγελο ή μια κοινή προσπάθεια για κάτι καλό, για να καταλάβουμε ότι μας ενώνουν περισσότερα απ’ όσα μας χωρίζουν.

Ο δρόμος προς την κατανόηση δεν είναι να αλλάξουμε ο ένας τον άλλον, αλλά να μάθουμε να περπατάμε πλάι πλάι, με σεβασμό και ανοιχτή καρδιά.

Ας θυμόμαστε, λοιπόν, πως δεν χρειάζεται να συμφωνούμε για να αγαπιόμαστε. Αρκεί να κοιτάμε ο ένας τον άλλον όχι μέσα από τα σύνορα των ιδεών, αλλά μέσα από το φως της ψυχής.