Η φρίκη του πολέμου και το μέλλον μιας σοσιαλιστικής – κομμουνιστικής ανθρωπότητας.
Στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο της Ζουανβίλ στη Γαλλία μεταφέρουν έναν πολυτραυματία. Μια βόμβα, κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, του αφαίρεσε πόδια-χέρια και του κατάστρεψε το πρόσωπο. Οι γιατροί συμπεραίνουν πως αυτό το ανθρώπινο υπόλειμμα δεν έχει καν συνείδηση.
Κι όμως, ο Τζόνι ζει! Παλεύει με τις σκέψεις του και καταφέρνει να νικήσει την τρέλα και την απελπισία. Ανακαλύπτει τη χαρά της ζωής.
Αποφασίζουν να τον συντηρήσουν, αλλά σύντομα η επιστήμη, η ψυχολογία ανακαλύπτουν πως δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες αυτού του ανθρώπου. Τον καταψύχουν, για να τον επαναφέρουν στη ζωή, όταν οι νέες τεχνολογίες θα έχουν κάνει τεράστια βήματα προόδου και θα μπορούν να του δώσουν νέες ελπίδες. Και τον επαναφέρουν, σε μια εποχή που κυριαρχεί παγκοσμίως ο κομμουνισμός, με τους επιστήμονες να βγάζουν από το μισοσκόταδο, στο όνομα της ψυχικής υγείας και θεραπείας, πλήθος ασθενών.
Ο Τζόνι αποκτά νέο σώμα, ερωτεύεται, αποκτά παιδιά, εργάζεται, ονειρεύεται και πάλι.
Η νέα κοινωνία ερευνά με πάθος κάθε πτυχή της ανθρώπινης δραστηριότητας, εμβαθύνει τη Δημοκρατία και αναπτύσσει τη σκέψη. Σε όλα τα επίπεδα ο πολιτισμός κάνει άλματα, η επιστήμη αναπτύσσεται με καταπληκτικούς ρυθμούς.
Ποια θα είναι η τύχη του Τζόνι και το φινάλε μιας τρικυμιώδους ζωής;
«Ο Τζόνι ξύπνησε» είναι ένα μυθιστόρημα που αντιπαραθέτει τη φρίκη του πολέμου με το ειρηνικό μέλλον μιας σοσιαλιστικής – κομμουνιστικής ανθρωπότητας. Με μια εύστοχη αναγωγή του πολιτισμού μας με αυτόν της αρχαίας Ελλάδας κι ενός μακρινού πλανήτη –δύο χιλιετηρίδες μπροστά– παρουσιάζει ανάγλυφα την εξάρτηση του πολιτισμού από την παραγωγική πρόοδο. Φέρνει στο προσκήνιο διλήμματα για την Ευθανασία, την Κρυογονική, την Αθανασία και την ιατρική Δεοντολογία, χωρίς ποτέ να λησμονά πως το χιούμορ και η «ελαφρότητα» δεν μπορούν να λείπουν
σε κανένα στάδιο της ιστορικής εξέλιξης ή της ανθρώπινης ολοκλήρωσης.
Χιούμορ, σκέψεις, προβληματισμοί, ένα υπέροχο βαθυστόχαστο, καινοτόμο βιβλίο από τον Κώστα Τζατζάνη.
