«Κάθε φορά που έριχνα τις ρούνες, το αποτέλεσμα ήταν το λιγότερο ασαφές, χωρίς νόημα. Οπλίστηκα με υπομονή και άρχισα να τις μελετώ, σαν να είναι κάτι ζωντανό, που έπρεπε να χρησιμοποιήσω με ξεχωριστό τρόπο. Μετά από λίγο καιρό, όταν άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο και ήρθα σε αρμονία μαζί τους –τις άφησα να γίνουν ένα με εμένα–, ξεδιπλώθηκαν μπροστά μου μυστικά και απόκρυφα. Δεν μπορούσα να το φανταστώ… Οι απαντήσεις που έπαιρνα πια ήταν σαφέστατες. Από τότε έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου».
Ανακάλυψε, μελέτησε, αναζήτησε, μυήσου στα μυστήρια του αλφάβητου με τις Ρούνες, πάρε τις απαντήσεις που ζητάς.
«Ρούνες», μια λέξη που ακούγεται σαν ψιθύρισμα, που κρύβει μια νότα αποκρυφισμού και μαγείας, που θυμίζει προφητείες και χρησμούς.
Το πρώτο βιβλίο της Μαίρης Σταμίρη.
