Τα τραγούδια της φυλακής αποτελούν ένα σπουδαίο κομμάτι των δημοτικών και ρεμπέτικων τραγουδιών, το οποίο, διαχρονικά, παραμερίστηκε και απαξιώθηκε μάλλον συνειδητά.
θησαυροί της εθνικής μας πνευματικής παράδοσης, γνήσια ενεργητική έκφραση των Ελλήνων, αποκαλύπτουν το μαχητικό και επαναστατικό πνεύμα τους, την υπερηφάνεια, την αξιοπρέπεια, την τιμή και την βαθιά τους πίστη στην ελευθερία.
Όπως έλεγε ο Άγις Θέρος, «έχουμε, μέσα στη λιγοστή “πίστωση χρόνου” που απομένει, υποχρέωση ιερή, όσα ξέφυγαν το χαμό ως τώρα κι όσα τυχαίνει και ξετρυπώνουμε ακόμα σε παλιά χειρόγραφα ή τ’ αρπάζουμε απ’ τα χείλια κανενός γέροντα τραγουδιστή ή απλοϊκού τσοπάνη σ’ απόμερο βουνό, να νοιαστούμε να τα περιμαζώνουμε ευλαβικά και στοργικά μ’ έλεγχο αυστηρό, δίχως δασκαλικά διορθώματα, για να γλυτώσουν απ’ το θάνατο, να τα συντηρήσουμε αθόλωτα και στη ζωή και να τα παραδώσουμε στην αθανασία».
Τα τραγούδια αυτά, λοιπόν, κάποια εντελώς άγνωστα στο ευρύ κοινό, τα συγκέντρωσε ο Αυγερινός Ανδρέου, έπειτα από μακρόχρονη έρευνα, σ’ ένα βιβλίο που καθρεφτίζει τη ζωή του ελληνικού λαού, την παιδεία του, φορέα της φιλοσοφίας, της βιοθεωρίας και του πνεύματός του.
