ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΛΕΟΝΤΟΚΕΡΟΥ

Ο βασιλιάς των Δανών Αρθακανούτο (1018-1042) θέλοντας να κατασκευάσει θρόνο καμωμένο από κέρατα μονόκερων, ως σύμβολο δύναμης και ανωτερότητας των Βίκινγκ, στέλνει ομάδα τολμηρών θαλασσοπόρων στον αρκτικό ωκεανό.
Ένα χειρόγραφο κι ένα αντίγραφο ημερολογίου ενός αφηγητή που αγνοούμε, καταγράφουν πτυχές του ταξιδιού, σκιαγραφούν τον χαρακτήρα του Αρθακανούτου και της εποχής.
Aπό τα νησιά Φερόες το πλοίο αποπλέει προς Βορρά και ξεκινά ένα ανελέητο κυνήγι μονόκερων για τη συλλογή φίλντισι. Δύο αδέρφια, μέλη του πληρώματος, εξεγείρονται και καταλαμβάνουν το πλοίο. Όμως, η έκρηξη ενός ηφαιστείου στην Ισλανδία, το αφήνει ακυβέρνητο και οι εντάσεις ανάμεσα στο πλήρωμα οδηγούν στον θάνατο των «σφετεριστών».
Πρόκειται για αληθινό γεγονός ή για μύθο; Την απάντηση αναλαμβάνουν να δώσουν οι επιστήμες.
Το 1981, όμως, μετάφραση του Ημερολογίου πέφτει στα χέρια ενός πλούσιου επιχειρηματία, ο οποίος πιστεύει ακράδαντα στη γνησιότητα της ιστορίας και προβαίνει στην έκδοσή της. Σε αυτή βασίζεται και η παρούσα μεταφορά του βιβλίου.