Η τρίτη μας πρόταση για την συλλογή παιδικών παραμυθιών σας.
1) Το δώρο της παπλωματούς – Ένα υπέροχο σύγχρονο παραμύθι που μιλά για τη χαρά της προσφοράς.Μια γενναιόδωρη παπλωματού με μαγικά λες δάχτυλα, φτιάχνει τα πιο όμορφα παπλώματα του κόσμου και τα χαρίζει στους φτωχούς.
Ένας άπληστος βασιλιάς, που μέσα στο παλάτι του έχει μαζεμένους όλους τους θησαυρούς του κόσμου, ψάχνει να βρει εκείνο που θα του χαρίσει έστω ένα χαμόγελο.Θα φτιάξει η παπλωματού ένα πάπλωμα για τον βασιλιά;
Κι ο βασιλιάς θα μάθει τι σημαίνει να προσφέρεις;Μπορεί η παπλωματού να διδάξει στον βασιλιά την τέχνη της ευτυχίας;Κι αυτός τελικά τι θα τους κάνει όλους αυτούς τους θησαυρούς που έχει μαζεμένους;
2) Με λένε Πάτρα – Η ιστορία της Πάτρας, ενός κοριτσιού 10 ετών που περιγράφει με τρόπο άμεσο, αυθόρμητο, βαθιά συγκινητικό αλλά και με χιούμορ την καθημερινότητά της, τις απόψεις της για τους γονείς της, τις σκέψεις της για το σχολείο και τους φίλους της. Μια ιστορία που αναδεικνύει την αγνή αγάπη ενός ανήλικου παιδιού που δεν ανέχεται τα ψεύτικα εμπόδια που ορθώνει ο φυλετικός και κοινωνικός ρατσισμός. Ενός παιδιού που καλείται να διαχειριστεί, όταν κάποια στιγμή βρίσκεται στην επαρχία, καινούργιες εικόνες, εμπειρίες και γεγονότα που συμβαίνουν στη ζωή του. Ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους που μπορούν να ξαναθυμηθούν τη δική τους ανεμελιά και αγνότητα.
3) Ο Φουσκάκι Τάκι στο ξέφωτο του δάσους -Ο Φουσκάκι Τάκι το μικρό ελεφαντάκι είναι δυστυχισμένο! Στο δάσος τα άλλα ζωάκια τον κοροϊδεύουν, γιατί έχει μεγάλη μύτη και χοντρά πόδια.Αν και ζει απομονωμένο και λυπημένο, γνωρίζει το Μικρό Δοντάκι κοφτερό σαν μαχαιράκι, το πανέξυπνο λαγουδάκι, που τον παίρνει από… το πόδι και προσπαθεί να του εμφυσήσει την αγάπη για τη ζωή και να το κάνει, πρώτα απ’ όλα, να αγαπήσει τον εαυτό του. Γιατί, όπως μαθαίνουμε, τα πουλιά και τα ζώα δεν τον κορόιδευαν επειδή είχε μεγάλη μύτη και χοντρά πόδια, «που ήταν φουσκωτός σαν τα φουσκωμένα πανιά ενός αερόπλοιου», αλλά επειδή «ψυχή μου, ο Φουσκάκι Τάκι προχωρούσε σαν φουσκωτό, ενώ ονειρευόταν ότι ήθελε να τρέχει γρήγορα σαν ζαρκάδι και να πετάει ψηλά σαν αητός».Ένα τρυφερό και με χιούμορ παραμύθι του Νίκου Παπανικολάου, που μιλάει για τη διαφορετικότητα και την πορεία προς την αυτογνωσία.
