Ονομάζομαι Αγγελική Καρναβέζου, ό,τι όμως γράφω, έγραψα ή προτίθεμαι,
υπογράφεται ως «Αγγέλα Καρανικολή», επίθετο δανεισμένο από τη μητέρα μου,
προσφυγοπούλα από το Μέγα Ρεύμα της Κωνσταντινούπολης. Σχολεία και κολλέγιο
στην Αθήνα, πρώτη επαγγελματική απασχόληση στην Αμερικάνικη Τράπεζα και
δεύτερη σε μεγάλη εφημερίδα και μεγάλο σχολείο για όσους βρεθήκαμε εκεί. Έχω
μία κόρη, την Αθηνά, πολύτιμο δώρο στη ζωή μου. Είχα την τύχη να διδαχτώ
γλώσσα, ιστορία, ποίηση, λογοτεχνία και να τα αγαπήσω, από τη φιλόλογό μου, που
ήταν έτη φωτός μπροστά από την εποχή της, τη Βιργινία Βέργη από το Φόδελε της
Κρήτης. Από πολύ μικρή παρακολούθησα θέατρο, μουσικό θέατρο, όπερα, οπερέτα,
σχεδόν νήπιο βρισκόμουν συχνά στην Επίδαυρο και το Ηρώδειο, κάτι που επίδρασε
στη μετέπειτα ζωή μου, με βοήθησε να ονειρεύομαι και με πείσμα να προσπαθώ για
ό,τι επιθυμώ, όπως έγραψε και ο Πάμπλο Νερούδα: «Αργοπεθαίνει όποιος
εγκαταλείπει μια ιδέα πριν καν την αρχίσει». Έτσι, αν και «αργά», αρχίζω κάτι που
αγαπώ πολύ και ως τώρα δεν είχα χρόνο ούτε να το σκεφτώ. Ξεκινώ με ένα «παιδικό»
παραμύθι, γιατί τα παιδιά είναι μεγάλο κεφάλαιο, είναι ευάλωτα και συνάμα δυνατά,
χρειάζονται προστασία, κατανόηση, ενθάρρυνση, αποδοχή, αγάπη και τροφή όπως
για το σώμα έτσι και για το πνεύμα.