ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
της Πένυς Φίλη Δεν είναι ένα απλό βιβλίο. Είναι ένα ταξίδι που γίνεται διαφορετικό κάθε φορά, ανάλογα με το τι επιλέγεις. Η Ελευθερία, ένα κορίτσι 17 χρονών, βρίσκεται ξαφνικά μπροστά […]
Τώρα 25% έκπτωση σε όλες τις παραγγελίες και 3,-€ μεταφορικά!
Απόρριψη
της Πένυς Φίλη Δεν είναι ένα απλό βιβλίο. Είναι ένα ταξίδι που γίνεται διαφορετικό κάθε φορά, ανάλογα με το τι επιλέγεις. Η Ελευθερία, ένα κορίτσι 17 χρονών, βρίσκεται ξαφνικά μπροστά […]
''Τι έγινε λοιπόν πριν πενήντα επτά χρόνια, την 21η Απριλίου 1967; Xoύντα, στρατιωτικό πραξικόπημα ή «επανάστασις», όπως αρέσκονται να λένε οι νοσταλγοί της επταετίας 1967-΄74;''
Στο αιώνιο παρόν που ξυπνάει μνήμες και νοήματα, το ιδεατό σκίρτημα θα θροΐσει ξανά. Δυο χέρια θα ανοιχτούν, σαν φτερά, στον οίστρο της νύχτας, για να προσφέρουν στον βωμό το αίμα του πικρή θυσία, για να κυματίσει μια αυτούσια ελπίδα στη ρωμαλέα γη, για να ξυπνήσει ο οίστρος μιας αποκαλυπτικής αλήθειας.
Η γενιά beat ήταν αυτή που άνοιξε τον δρόμο στο χίπικο κίνημα των ’60s, επηρέασε τη ροκ μουσική (Bob Dylan, The Doors, Beatles), συνέβαλε στη σεξουαλική επανάσταση, ενέπνευσε τον spoken word και τη σκηνή της ποίησης δρόμου και έβαλε τα θεμέλια για την αντικουλτούρα και τα κινήματα διαμαρτυρίας.
Τίποτα όμως, δεν μπορούσε να μετριάσει τον εκκωφαντικό ήχο των συνθημάτων, που σύριζαν τον δηλητηριασμένο αγέρα και διαπερνούσαν μέχρι και την παροπλισμένη του θωριά. Αυτοί μετράνε κέρδη κα ζημιές κι εμείς ανθρώπινες ζωές.
Η υπόθεση του παλαιστινιακού λαού είναι η δική μας υπόθεση, και ως Αφρικανοί, γνωρίζουμε καλά τι σημαίνει να βλέπουμε τη γη μας να αποσπάται από εμάς, τι σημαίνει να βλέπουμε το πεπρωμένο μας να αποφασίζεται αλλού, σε χάρτες σχεδιασμένους από χέρια που δεν γνωρίζουν τη γλώσσα μας ή τον πόνο μας
Της Νικητούλας Καπελλάκη Πέφτεις το βράδυ για να κοιμηθείς και θέλεις να ονειρευτείς ό,τι δεν πρόλαβες στο ξύπνιο σου. Όταν ξυπνάς, μεταμελείσαι για τους απρόσκλητους εφιάλτες… Ξεφλούδιζες, λέει, με μανία […]
Σύμφωνα με τον Lyotard, η νεωτερικότητα στηριζόταν σε μεγάλες συλλογικές αφηγήσεις (Θεός, Έθνος, Πρόοδος, Οικογένεια, Επανάσταση). Σήμερα αυτές έχουν χάσει την καθολική ισχύ τους με αποτέλεσμα καμία ενιαία πηγή αξιών να μην δεσπόζει, η κοινωνία να γίνεται πολυφωνική αλλά και να αποσυντονίζεται.
