ΕΓΩ ΘΑ ΤΡΑΓΟΥΔΩ ΓΙΑ ΤΑ ΑΟΡΑΤΑ
''Εγώ θα τραγουδώ γι’ αυτό τον έρωτα Που νίκησε συμβάσεις και σωστά Μ’ ωδίνες τον ξεγέννησα στα πέρατα Σπάζοντας βίαια σύνορα γνωστά.''
Τώρα 25% έκπτωση σε όλες τις παραγγελίες και 3,00€ μεταφορικά!
Απόρριψη
''Εγώ θα τραγουδώ γι’ αυτό τον έρωτα Που νίκησε συμβάσεις και σωστά Μ’ ωδίνες τον ξεγέννησα στα πέρατα Σπάζοντας βίαια σύνορα γνωστά.''
Η ψηφιακή τεχνολογία παραμένει κενό γράμμα για δισεκατομμύρια πολίτες σε όλο τον κόσμο, που δεν έχουν δυνατότητα πρόσβασης. Η αγορά ενέργειας και ψηφιακής τεχνολογίας, με φωτεινές εξαιρέσεις, παραμένει πεδίο προνομιακό για την άρχουσα τάξη.
Της Μπρίμπου-Σταυράκης Ι. Ευστρατίας Ήταν μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα χωριό της Λέσβου ο Μήτσος, ο οποίος ήταν κάποιαςηλικίας. Δεν είχε αποκτήσει δική του οικογένεια. Έπαιρνε αγροτική σύνταξη, […]
Της Μαρίας Καρυτινού Σήμερα οι νέοι αναζητούν τον έρωτα του απόλυτου μέσα από την αλήθεια, το δίκαιο, την ανθρωπιά, την ανέγερση των χαμένων ιδανικών, την εξεύρεση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Διαλαλούν […]
Του Ιανού Δελφινόσημου Οι λέξεις που χρησιμοποιούμε για να αποδώσουμε μια έννοια ή να περιγράψουμε μια κατάσταση, έχουν να κάνουν με τη δυνατότητά μας, να προσλαμβάνουμε και να καταλαβαίνουμε τον […]
Στον πυκνό ιστό της καθημερινότητας, όπου οι ατέλειωτες ροές πληροφορίας και απαιτήσεων ασκούν πίεση σε κάθε γωνιά της ψυχής μας, τα παραμύθια αναδύονται ως φάροι φωτός, ρίχνοντας φως στο μονοπάτι της ανάπτυξης των παιδιών μας, ταυτόχρονα όμως και της κοινωνίας μας.
Μπορεί οι αιτίες να χάνονται, μα τα σημάδια παραμένουν κι εμείς σαστισμένοι ακόμη από εκείνη την παροδική έκσταση της ξαφνικής γιορτής, ξεκινάμε κυνηγώντας ξανά καινούριο φως. Όχι γιατί φοβόμαστε το σκοτάδι, μα γιατί νιώθουμε επιτακτική μας ανάγκη να ψάχνουμε κι ας μην βρίσκουμε, να βρίσκουμε και να μην μας κάνει, να βρίσκουμε πάλι και να μην αρκεί. Άλλωστε, πότε είναι αρκετό το φως;
Τα κινήματα αφύπνισης και συμπερίληψης ήταν τα πρώτα μηνύματα της νέας εποχής του μετά αλλά η συνέχεια θα είναι επηρεασμένη από κάτι άλλο. Το me too, woke κ.λπ. δεν ήταν παρά οι επιφυλλίδες μιας άλλης εποχής και μπορεί να ήταν οι ενοχές του λευκού δυτικού άντρα, στην ουσία όμως ήταν η μεταβίβαση κάπου.
Με αφετηρία τον Μάη του ’68, οι δεκαετίες που ακολούθησαν σημαδεύτηκαν από την ανάδυση νέων κοινωνικών κινημάτων, με διαφορετική σύνθεση, μορφή και στόχευση από τα παραδοσιακά ταξικά κινήματα του 20ού αιώνα
Της Δέσποινας Σπυροπούλου Κάτω από το τόξο το ουράνιο,που παίρνει λάμψη από το σύμπαν το άγιο,πόσες ψυχές ψάχνουν να βρουντον εαυτό που θ’ αγαπούν… Περπάτησαν μες στη βροχή,πάγωσε κι άλλο […]
Η συγγραφέας καταπιάνεται με υπαρξιακά ερωτήματα, με θεμελιώδεις ανθρώπινες ανάγκες: την ανάγκη για λύτρωση, αυτογνωσία, συγχώρεση.
